The unreal reality

FOR ENGLISH SCROL ALL THE WAY DOWN

Vanochtend door de regen de kinderen (gehesen in hun Jip en Janneke regenjassen) naar school gebracht. Daarna man lief uitgezwaaid om naar zijn werk te gaan. Nu aan de koffie met chocolade terwijl de zon bijna doorbreekt. Het zou zowaar een normale ochtend in Nederland kunnen zijn…

Ware het niet dat we vanochtend geen stroom hadden, het internet heeel traag is, het hier nu een aangename 20 graden is en ik de was net gewoon met de hand heb gedaan;).

We zijn weer SAMEN en we zijn nog in Addis. Wat was het een feest toen Remko dinsdag avond met het vliegtuig aan kwam we na drie hectische, onrustige en voor Remko zeker ook stressvolle weken we weer samen zijn.

Ondertussen hebben we in Addis (gelukkig maar) niet stil gezeten. Ella en Boaz zijn veel naar school geweest en kennen steeds meer kindjes in de klas. Boaz zwaait me  ’s ochtends vrolijk gedag en gaat dan heerlijk spelen.

Ella heeft een leuke en intensieve week op de internationale school gehad. Kwam vrolijk thuis met nieuwe engelse rijmpjes, liedjes en verhalen. Afgelopen weekend was er een leuk weekend op de nederlandse school georganiseerd. Een weekend lang werd er geoefend voor een musical. Alle groepen hadden een ander onderdeel voorbereid waardoor we werden meegenomen door kleine stukjes uit de Nederlandse (en Belgische) geschiedenis.

Inmiddels leren we steeds meer mensen kennen in Addis en vergroten we ook met en OV en de auto langzaam onze cirkel.

En toch, ondanks het comfortabele leven in Addis voelt het niet als onze plek voor nu. En dus hopen we 6 maart na een weekje family time terug te vliegen naar Gambella.

En terwijl wij ons vooral druk maakten of we wel of niet terug konden naar huis wordt er in het noorden een heel ander ‘gevecht’ gevoerd. De droogte. El Nino zoals de oorzaak van deze extreme droogte ook wel wordt genoemd slaat hard toe. Van de week kreeg ik cijfers te horen. En om eerlijk te zijn de cijfers zijn te groot en te bizar om voor te kunnen stellen, en toch realiteit. 10 Miljoen! mensen die door de droogte geen oogst opbrengst hebben, geen zaaigoed meer hebben voor komend jaar en die minder en minder of zelfs geen (schoon) drinkwater meer hebben. Naast de verschrikkingen van Syrië is dit een ander niet te omvatten realiteit die niet alleen Ethiopië treft en helaas nu misschien minder het nieuws ‘haalt’.

http://www.zoa-international.com/drought-relief-eastern-africa

our big school girl

loving my ice cream!

water fun

daddy is back!!

This morning it was raining while we had to drop the kids off at school. After bringing the kids to school Remko head to work. Now I’m drinking coffee with chocolate and the sun is about to break through. It could almost be a regular day back in the Netherlands….

If it wasn’t the case that we didn’t had power this morning, internet is very, very slow, it is a very nice 20 degrees outside and I have just finished another hand wash;).

We are TOGETHER again in Addis! It was a real celebrating time when Remko arrived by plane Tuesday night. It really has been three hectic, restless and, especially for Remko, stressful weeks so it is very nice to be finally together again!

Of course we didn’t sit still over the last three weeks. Ella and Boaz both have been to school quiet a lot. They do know more and more names of all the kids they meet. Boaz is very happy saying goodbye in the mornings for another couple of hours of playing with his friends. Ella had a very nice and intensive week at the international school. She came home with lots of stories, new learned rhymes, songs and (bible) stories.

Last weekend she joined her friends at the Dutch school for two full days. They practised to present a real musical on Sunday afternoon. All classes showed different little stories out of the Dutch and Belgium history.

Over time we slowly got to know more people in Addis and we even start to expand the use of the public transport and the car around the city.

But although life is pretty comfortable in Addis it is not our place to be for now. We are longing to go back to Gambella. And we actually booked tickets back! We hope to fly home again the 6^th of March after a week of family time and rest.

And while we are worrying about being able to fly back to Gambella there is another ‘fight’ being fought in the north. The draught. El Nino, as the cause of the draught is called, is hitting hard. Last week I got my eyes on some of the numbers. To be honest, the numbers are too big and too bizarre to imagine, and even so it is reality. 10 Million! People affected, no harvests, no seeds for the next season, hardly any (clean) water left. Besides all the horrible stories from Syria this is another gigantic horrible reality in Ethiopia as well as in other countries in the Horn of Africa. Unfortunately this is one we don’t read much about in the news.

http://www.zoa-international.com/drought-relief-eastern-africa

Gambella vs Addis

FOR ENGLISH SCROLL ALL THE WAY DOWN

‘Dat weet ik nog niet zeker hoor oma’ zei Ella gisteren op skype toen oma vroeg of ze volgende week ook kon skypen. ‘Ik weet niet of we dan stroom hebben.’ Inmiddels weet Ella niet beter of alles kan op het laatste moment veranderen. Afhankelijk van stroom, water, internet, opgebroken wegen, geen gas, afgelaste vluchten, noem maar op.

En zo zitten we nu ineens onverwachts in Addis, de kids en ik. Zo gaat dat soms als je ‘in het veld zit’. Sommigen hebben het al een beetje gehoord. Maar afgelopen weken was het erg onrustig in Gambella. Om die rede hebben we met elkaar besloten dat het beter was dat de kids en ik  een tijdje in Addis zouden blijven. En dus vertelde we Ella vorige week zaterdag dat we de volgende ochtend zouden vliegen, mits de wegen open waren en er een auto zou gaan. ‘Ok’.

Dat het schakelen bij kinderen zo makkelijk gaat betekent niet dat dat bij papa en mama ook zo makkelijk gaat. Voor Remko is het nu wel heel erg stil in Gambella en zelf moet ik altijd erg wennen aan het ‘andere leven’ hier in Addis. In Gambella ben ik met name druk bent met het ‘gewone leven’ (wassen, koken, schoonmaken en voor de kinderen zorgen). Hier in Addis is alles altijd een beetje anders. Niet ons eigen huis met onze eigen keuken. Niet onze eigen hulp en het drukke leven van alle dag.

Toch mogen we niet klagen en kunnen we zeker genieten van alle luxe die Addis ons brengt. Logeren bij vrienden, lekker eten, goed internet, nog meer lekker eten, een aangename temperatuur. En… Ella heeft haar eerste paardrijles gehad;).

Deze week gaan beide kids ‘gewoon’ naar school. Voor de meeste kinderen van 4,5 een normaalste zaak van de wereld. Voor Ella elke keer weer een beetje wennen zo’n klas vol met kinderen.  Toch kwam ze vandaag heel enthousiast thuis. Ze vertelde het verhaal wat de juf vanochtend in het Engels had verteld in geuren en kleuren na in het Nederlands;).

Hopelijk kunnen we snel weer terug naar Gambella zodat we in ieder geval nog persoonlijk afscheid kunnen nemen van alle mooie mensen die ZOA deze maand gedag moet zeggen omdat er vanaf volgende maand onvoldoende geld is om hen in dienst te houden.

more fun together

‘I am not sure nanny’ said Ella yesterday while talking on skype and nanny asked if they could skype again next Sunday. ‘it depends on the power.’

By now Ella knows very well every thing can change at the very last minute. Depending on power, water, internet, road blocks, no gas, cancelled flights, you name it.

And yes, here we are, unexpected in Addis, the kids and I. That’s what can happen, they say, when you are working in the rural areas. Some of you might have heard already but there has been quiet a tension in Gambella over the last couple of weeks. For that reason we’ve decided it would be better for the kids and myself to go to Addis for a while. So last week Saturday we told Ella we would go to Addis the next day, if roads would be open and cars able to bring us to the airport. ‘Ok’.

The kids are pretty good in adapting to a different life every time. Mommy and daddy find it a bit more difficult. It’s very quiet at the compound in Gambella which is not much fun for Remko. As for myself, it always takes time to adapt to the different life style in Addis. In Gambella I can be busy all day with ‘the normal life’ of washing, cooking, cleaning and parenting. Here in Addis everything is different. Not our own house and kitchen. Not our own help and not the busyness of everyday life.

But no reasons to complain and we do enjoy a lot of things here. Sleepovers at a friends place, very nice food, good internet, more good food, nice weather. And… Ella had her first horse riding lesson;).

This week both kids go to school. For most kids of 4,5 a very normal thing. For Ella it’s always a bit difficult at the start; a class full with kids. 

But today she came home really enthusiastic telling, in Dutch, the whole story the teacher told this morning in English.

Hopefully we can go back to Gambella soon. We would love to say a personal goodbye to all this beautiful people ZOA has to fire the end of this month because there won’t be enough funding anymore.