Na twee weken onderweg zijn we sinds vorige
week dinsdag weer terug in Gambella. En zowaar we waren allemaal weer blij om
thuis te komen. Want inderdaad na 3 maanden voelt het toch echt al wel een
beetje thuis. Het was dan ook super mooi om te zien hoe Boaz in de armen van de
driver vloog op het vliegveld en hoe blij Ella weer was met al haar spulletjes
in ons huisje. En zelfs het ontbreken van stromend water kon de pret niet
drukken.
Ongelooflijk is het elke keer weer hoe snel
kids kunnen schakelen. Na twee weken bijna alleen maar nederlands te hebben
gesproken ging Ella direct (op haar manier) over op het engels zodra ze onze
hulp zag.
Maar misschien moet ik jullie even mee terug
nemen naar onze reis. Want ondanks dat er al wel de nodige foto’s op facebook
zijn verschenen is het verhaal nog een beetje achter gebleven. Na een weekje
Addis waarin we druk waren met inkopen en regelzaken hebben we mijn ouders
onder andere meegenomen naar Gondar en Lalibela. Gondar een oude hoofdstad waar
koningen heersten tussen 1636 en 1855. Gondar, omgeven door vruchtbare grond en
als middelpunt van drie handelsroutes was toen der tijd een snel groeiende
rijke stad. En daar konden we nu nog steeds van genieten. Ruines van wat ooit
prachtige paleizen waren. Invloeden (en toen al bezoekers) vanuit plekken als
India, Griekenland en Jeruzalem laten zien dat Gondar toen al goed op de kaart
stond. Naast paleizen ligt in Gondar ook de wereldberoemde Debre Berhan Selassie Church met schitterende
schilderingen op muren en plafond.
Uiteindelijk is het denk ik het contrast wat
plekken als deze bijzonder maken. De rust en grootsheid die de kerken en
paleizen uitstralen en dan op straat meteen zwermen schaars geklede kinderen
die om aandacht (en geld) vragen.
De gids stond vooral versteld van alle vragen
die Ella stelde. Tja en dan mag je een 4-jarige gaan uitleggen over oorlogen,
verraad en moord…..
Lalibela is net als Gondar een oude hoofdstad
maar dan al van langer geleden. ‘Lalibela is a history and mystery frozen in stone’.
En dat is wat het is. In de 12e en 13e eeuw was Lalibela
de hoofdstad van de Zagwe
Dynastie. Lalibela is een plek waar geschiedenis, mythen en legendes door
elkaar heen lopen en niemand lijkt te weten wat de waarheid is en je vindt
overal verschillende theorieën over het hoe en wat. Maar de Ethiopiërs hebben
veelal hetzelfde verhaal. In de tijd van King Lalibela 1181-1221 is begonnen
met het bouwen of liever gezegd uithouwen van kerken uit de rotsen. (Een van) de
legende(s) gaat dat de koning een nieuw Jeruzalem wilde bouwen zodat pelgrims
niet de hele weg naar het echte Jeruzalem hoefden af te leggen. Het verhaal
gaat ook dat alle kerken in 23jaar gebouwd zijn en dat als ‘s nachts de mensen
sliepen een leger van engelen het werk over nam. Hoe het ook echt is gegaan
feit is dat het onmogelijk lijkt de immense klus in 23 jaar te klaren maar dat
niemand kan aantonen hoe lang de daadwerkelijke bouw dan heeft geduurd. De
verhalen zijn mooi en door kerken heen word je meegenomen door bijbelse geschiedenis
en tradities en overal weerklinkt de ontmoeting van King Salomo and the Queen
of Sheba (zij zouden samen een kind hebben wat de eerste ruler van Ethiopie
werd).
Boaz en Ella waren met name onder de indruk
van de hoge bergen. Boaz vond het geweldig om vrachtwagens die als kleine
stipjes langzaam de berg op kropen helemaal te volgen met zijn vingertje. En
Ella vindt het heerlijk om met haar bergschoenen aan op avontuur te gaan. En
Boaz, aangemoedigd door opa en oma en Ella, loopt nu ook!
Nog maar twee weekjes Gambella voordat Boaz,
Ella en ik al weer voor 10 dagen naar Addis gaan voor een Home School
Conference en de allereerste echte schoolweek op de internationale school voor
Ella!
Lalibela |
Flying Dutchman strikes again |
Grandpa is here!! |
Royal enclosure Gondar |
They are watching you (ceiling in church) |
Gondar |
family picture |
climbing! |
pointing to the trucks coming up the mountain |
Home sweet
home
Last week
Tuesday we came back to Gambella after two weeks of travelling. And yes, all of
us were happy to be back home. Certainly after about three months it does feel
like home more and more. It was wonderful to see Boaz running into the arms of
our driver as soon as he spotted him on the airport. Ella was also happy to
have her toys and swing back and more important her friend.
Even the
lack of running water couldn’t stop the happiness of feeling at home.
It’s
unbelievable how easily kids can adapt. After two weeks of mainly speaking
Dutch Ella started to speak English (as good and bad as it goes) as soon as she
saw our help again.
But maybe
we have to go back a few steps first. Cause despite all the photo’s on facebook
we haven’t really told anything about our trip yet. After one busy week in
Addis, shopping and arranging all sorts of things, we took my parents to Gondar
and Lalibela. Gondar is an old capital, emperors ruled here between 1636 and
1855. Gondar, surrounded by fertile land and a crossing of three main trade
roads, was a fast growing and rich city around that time. And even now we could
enjoy some of that. Ruins of what once had been beautiful palaces. Influences (and
even back then visitors) from places like Greece, India and Jerusalem show the
importance of this city in those days. Besides palaces there is also the world
famous Debre Berhan Selassie Church, decorated with the most wonderful
paintings on the walls and ceiling.
In the end
it is the contrast that makes the city even more special. The greatness end serenity
of the palaces and churched at one hand and at the same time the flocks of
barely clothed kids asking for attention (and money).
Our guide
was amazed by al the questions Ella came up with. For us the challenge to
explain our 4 year old about all the wars, treason and murder….
Lalibela
like Gondar an old capital, but this time a much older place. ‘Lalibela is a
history and mystery frozen in stone’. And really that’s what it is. In the 12th
and 13th century Lalibela was the capital of the Zagwe Dynasty. Lalibela is a place where history,
legends and myths are mixed up into many great stories. It seems to me no one
really knows the ‘truth’; there are many different theories.
But most of
the Ethiopians are telling the same story. In the time of king Lalibela
1181-1221 they started to build, or I should say carve the churches out of the
rocks. (One of) the legend(s) tells us the king decided to build a new
Jerusalem so pelgrims didn’t have to walk all the way to the real Jerusalem.
According to the same stories it only took 23 years to build all the churches
in Lalibela. During the nights when the workers were asleep an army of angels
took over the hard labour. What ever might be the facts it seems impossible to
carve out all this churches in only 23 years and at the same time no one knows
or either can proof how long it took for real. The stories are great and
walking though the churches you are taken away by biblical history and
traditions and everywhere you ‘hear’ the sounds of the visit of the Queen of
Sheba to King Solomon (according to the stories they had a child together who
became the first ruler of Ethiopia).
Boaz and
Ella were mainly impressed by all the high mountains. Boaz loved it to follow
the big trucks all the way from far down the mountain all the way up pointing
at them with his little finger. Ella loves going on adventures wearing her
hiking boots. And, thanks to all the cheering of his grandparents and Ella,
Boaz finally stared walking himself!!
Only two more
weeks before Boaz, Ella and I will fly to Addis again. We will join a Home
School Conference and Ella will attend her very first week of school at the
Bingham Academy.